Loon naar werken!
“Ik ontvang geen stagevergoeding” zegt een student Lerarenopleiding die bijwerkt in mijn lokale supermarkt. Deze, voor mij verbluffende, terloopse opmerking zette me aan het denken en zoeken op internet.
Toen ik studeerde (lang geleden) kreeg ik een basisbeurs en aanvullende financiering die voldoende was om mijn maandelijkse kosten te vergoeden en ook een groot deel van mijn collegegeld en boeken te kunnen betalen. Bij mijn afstuderen ging de rente voor de studiefinanciering weliswaar door het dak (15%!), maar gelukkig had ik ouders die konden bijspringen; anderen waren niet zo gelukkig en hebben daar nog jarenlang fors voor moeten betalen.
De vakbond CNV (goed gedaan!), met het onderzoek uitgevoerd door Maurice de Hond, heeft resultaten gepresenteerd die een verontrustend beeld schetsen. Zo ontvangt 57% van alle stagiaires GEEN stagevergoeding, hooguit een reiskostenvergoeding. En dat er 43% wel een vergoeding ontvangt, komt grotendeels door de goede cijfers, ca. 89%, voor de studenten Techniek, Industrie en Bouwkunde (Chappeau!); van de studenten die de, voltijds, lerarenopleiding doen krijgt slechts ca. 36% een stagevergoeding. Alleen studenten Taalwetenschappen, Geschiedenis en Kunst doen het “slechter” met iets minder dan 36%.
Nog een paar cijfers: Vrouwen krijgen in 55% van de gevallen geen stagevergoeding, voor Mannen ligt dit op 33%. En als Vrouwen een stagevergoeding krijgen is dit vaker een lager bedrag, zo’n 12% ontvangt een vergoeding die hoger is dan €400/mnd, waar dit bij de Mannen zo’n 26% is.
Dit is natuurlijk bij lange na niet het hele plaatje: stagevergoeding bij de overheid ziet er transparant en goed uit, er zijn nogal wat verschillende leer/werk trajecten (o.a. in de zorg), wanneer een student Lerarenopleiding in z’n 4e jaar zit en zonder begeleiding lesgeeft is er wel een vergoeding (mag het ook?!) en studenten ontvangen tegenwoordig weer een basisbeurs/prestatiebeurs en aanvullende beurs (die omgezet wordt in een gift bij binnentijds afstuderen), rentedragende lening, collegegeldkrediet en reisproducten.
Als ik het allemaal bij elkaar optel dan zou een student in het maximale geval ca. €1300 kunnen ontvangen, maar dat alles is geen vetpot, vooral ook niet als je bedenkt dat een student in ieder geval collegegeld (afhankelijk van de opleiding zo’n €1400-€2500/jaar), boekengeld moet betalen en vaak ook zelfstandig in zijn/haar levensonderhoud moet voorzien. Het is geen wonder dat alle supermarkten en andere winkels draaien op studenten! Of dat er veel studenten zijn die tijdens hun studiejaren een enorme studieschuld hebben opgebouwd.
Dus alleen al vanuit financieel oogpunt is het voor studenten, die vanaf bijvoorbeeld hun 3e studiejaar stages gaan doen, zeer welkom dat er een vergoeding voor wordt gegeven.
Nog een paar laatste cijfers uit het CNV onderzoek: 42% van de stagiaires kreeg taken die volwaardige medewerkers ook doen, 30% voerde taken uit die niets met de opleiding van doen had, bij 25% van de studenten was er onvoldoende aandacht voor de leerdoelen of zelfs helemaal geen begeleiding en 36% had zelfs geen stagecontract (alleen onder 16 jaar verplicht).
Ik vind dit alles ronduit schokkend, want je praat hier over de toekomst van ons land, of het nu in het onderwijs, leger, zorg, kunst, cultuur of industrie is. Met zoveel noodzakelijke activiteiten voor studie en werk, is het een wonder dat ze überhaupt nog toekomen aan het evenzo noodzakelijke opdoen van sociale vaardigheden en het vergroten van (sociale) netwerken. En ik durf wel te zeggen dat het een vorm van uitbuiten is als studenten werkzaamheden en assistentie verlenen via de stages en er dan niets voor terugkrijgen. En waar de overheid voor de eigen organisatie studenten wel een stagevergoeding geeft, is dit voor het (ook overheid) onderwijs onder de maat. De industrie heeft het, bij uitzondering zou ik bijna zeggen, beter begrepen!
En het loont blijkbaar nog altijd meer om de technische en industriële beroepen te leren dan de leraar te worden die hen moet opleiden…om maar niet te spreken over de studies kunsten en cultuur, dat moet je wel erg graag willen blijkbaar.
Nederland vergrijst en ontgroent, het arbeidspotentieel vermindert, er is een volop vraag naar nieuwe (jonge) mensen en voor alle segmenten rekruteren in schaarste. Nu is geld niet alles bij de beroepskeuze (gelukkig niet), maar het helpt wel. Je kunt nog zoveel gepassioneerde PR filmpjes maken om studenten te verleiden tot het onderwijs, maar als het dan niet of onvoldoende leidt tot “Loon naar werken” zijn er nog veel andere aantrekkelijke beroepskeuzes te maken. En toekomstige studenten vinden de nodige informatie tegenwoordig online echt wel of bij elkaar.
En welk signaal geven we eigenlijk af naar onze jeugd: je mag studeren, maar daar moet je dan wel onevenredig (vind ik) veel eigen energie en geld in steken. Het zou zo moeten zijn dat jonge mensen, ongeacht het salaris van de ouders, voldoende inkomen zouden moeten ontvangen om in de meest vormende periode van hun leven zo breed mogelijke ervaringen op te doen. Ik vind dat het je als samenleving wat waard mag zijn dat jonge mensen worden opgeleid en te ontwikkelen tot gekwalificeerde, vakbekwame, creatieve, innovatieve en sociaal vaardige volwassenen, waar we nog decades vervolgens plezier van hebben. Je zou er voor kunnen kiezen om ze een uitkering (koppeling minimum jeugdloon) te geven en dat bijvoorbeeld (verplicht) combineren met maatschappelijke stages of werkzaamheden (bijvoorbeeld maximaal 10 uur per week) tot aan, minimaal, de stage perioden, waarbij de stagevergoeding gelijk moet zijn aan de uitkering. En waar nodig, omdat nu eenmaal niet elke instantie of elk bedrijf (je) de financiële mogelijkheden heeft, moet dit (na een goede toetsing of het niet een zwak excuus is) worden vergoed door de overheid.
Wat het doel moet zijn is dat de onbalans in stagevergoeding wordt rechtgetrokken. Elke stagiaire moet minimaal dezelfde stagevergoeding krijgen! Er mag geen verschil zijn tussen MBO-HBO-Universitair, geen verschil tussen vrouwen en mannen, geen verschil tussen mensen met en zonder beperking, geen verschil tussen Industrie, Onderwijs en Cultuur sector. Elke student heeft haar/zijn waarde en verdient het om in te investeren voor de toekomst!
Ik roep alle politici, vakbonden, onderwijsinstellingen, werkgeversorganisaties en samenleving op om hier dit jaar nog regelgeving en afspraken over te maken.
En verder ben ik van mening dat de studenten die moesten deelnemen aan het Leenstelsel volledig gecompenseerd worden en dus met terugwerkende kracht, onder dezelfde voorwaarden als de huidige studenten, de basisbeurs en aanvullende beurs ontvangen.
Toen ik studeerde (lang geleden) kreeg ik een basisbeurs en aanvullende financiering die voldoende was om mijn maandelijkse kosten te vergoeden en ook een groot deel van mijn collegegeld en boeken te kunnen betalen. Bij mijn afstuderen ging de rente voor de studiefinanciering weliswaar door het dak (15%!), maar gelukkig had ik ouders die konden bijspringen; anderen waren niet zo gelukkig en hebben daar nog jarenlang fors voor moeten betalen.
De vakbond CNV (goed gedaan!), met het onderzoek uitgevoerd door Maurice de Hond, heeft resultaten gepresenteerd die een verontrustend beeld schetsen. Zo ontvangt 57% van alle stagiaires GEEN stagevergoeding, hooguit een reiskostenvergoeding. En dat er 43% wel een vergoeding ontvangt, komt grotendeels door de goede cijfers, ca. 89%, voor de studenten Techniek, Industrie en Bouwkunde (Chappeau!); van de studenten die de, voltijds, lerarenopleiding doen krijgt slechts ca. 36% een stagevergoeding. Alleen studenten Taalwetenschappen, Geschiedenis en Kunst doen het “slechter” met iets minder dan 36%.
Nog een paar cijfers: Vrouwen krijgen in 55% van de gevallen geen stagevergoeding, voor Mannen ligt dit op 33%. En als Vrouwen een stagevergoeding krijgen is dit vaker een lager bedrag, zo’n 12% ontvangt een vergoeding die hoger is dan €400/mnd, waar dit bij de Mannen zo’n 26% is.
Dit is natuurlijk bij lange na niet het hele plaatje: stagevergoeding bij de overheid ziet er transparant en goed uit, er zijn nogal wat verschillende leer/werk trajecten (o.a. in de zorg), wanneer een student Lerarenopleiding in z’n 4e jaar zit en zonder begeleiding lesgeeft is er wel een vergoeding (mag het ook?!) en studenten ontvangen tegenwoordig weer een basisbeurs/prestatiebeurs en aanvullende beurs (die omgezet wordt in een gift bij binnentijds afstuderen), rentedragende lening, collegegeldkrediet en reisproducten.
Als ik het allemaal bij elkaar optel dan zou een student in het maximale geval ca. €1300 kunnen ontvangen, maar dat alles is geen vetpot, vooral ook niet als je bedenkt dat een student in ieder geval collegegeld (afhankelijk van de opleiding zo’n €1400-€2500/jaar), boekengeld moet betalen en vaak ook zelfstandig in zijn/haar levensonderhoud moet voorzien. Het is geen wonder dat alle supermarkten en andere winkels draaien op studenten! Of dat er veel studenten zijn die tijdens hun studiejaren een enorme studieschuld hebben opgebouwd.
Dus alleen al vanuit financieel oogpunt is het voor studenten, die vanaf bijvoorbeeld hun 3e studiejaar stages gaan doen, zeer welkom dat er een vergoeding voor wordt gegeven.
Nog een paar laatste cijfers uit het CNV onderzoek: 42% van de stagiaires kreeg taken die volwaardige medewerkers ook doen, 30% voerde taken uit die niets met de opleiding van doen had, bij 25% van de studenten was er onvoldoende aandacht voor de leerdoelen of zelfs helemaal geen begeleiding en 36% had zelfs geen stagecontract (alleen onder 16 jaar verplicht).
Ik vind dit alles ronduit schokkend, want je praat hier over de toekomst van ons land, of het nu in het onderwijs, leger, zorg, kunst, cultuur of industrie is. Met zoveel noodzakelijke activiteiten voor studie en werk, is het een wonder dat ze überhaupt nog toekomen aan het evenzo noodzakelijke opdoen van sociale vaardigheden en het vergroten van (sociale) netwerken. En ik durf wel te zeggen dat het een vorm van uitbuiten is als studenten werkzaamheden en assistentie verlenen via de stages en er dan niets voor terugkrijgen. En waar de overheid voor de eigen organisatie studenten wel een stagevergoeding geeft, is dit voor het (ook overheid) onderwijs onder de maat. De industrie heeft het, bij uitzondering zou ik bijna zeggen, beter begrepen!
En het loont blijkbaar nog altijd meer om de technische en industriële beroepen te leren dan de leraar te worden die hen moet opleiden…om maar niet te spreken over de studies kunsten en cultuur, dat moet je wel erg graag willen blijkbaar.
Nederland vergrijst en ontgroent, het arbeidspotentieel vermindert, er is een volop vraag naar nieuwe (jonge) mensen en voor alle segmenten rekruteren in schaarste. Nu is geld niet alles bij de beroepskeuze (gelukkig niet), maar het helpt wel. Je kunt nog zoveel gepassioneerde PR filmpjes maken om studenten te verleiden tot het onderwijs, maar als het dan niet of onvoldoende leidt tot “Loon naar werken” zijn er nog veel andere aantrekkelijke beroepskeuzes te maken. En toekomstige studenten vinden de nodige informatie tegenwoordig online echt wel of bij elkaar.
En welk signaal geven we eigenlijk af naar onze jeugd: je mag studeren, maar daar moet je dan wel onevenredig (vind ik) veel eigen energie en geld in steken. Het zou zo moeten zijn dat jonge mensen, ongeacht het salaris van de ouders, voldoende inkomen zouden moeten ontvangen om in de meest vormende periode van hun leven zo breed mogelijke ervaringen op te doen. Ik vind dat het je als samenleving wat waard mag zijn dat jonge mensen worden opgeleid en te ontwikkelen tot gekwalificeerde, vakbekwame, creatieve, innovatieve en sociaal vaardige volwassenen, waar we nog decades vervolgens plezier van hebben. Je zou er voor kunnen kiezen om ze een uitkering (koppeling minimum jeugdloon) te geven en dat bijvoorbeeld (verplicht) combineren met maatschappelijke stages of werkzaamheden (bijvoorbeeld maximaal 10 uur per week) tot aan, minimaal, de stage perioden, waarbij de stagevergoeding gelijk moet zijn aan de uitkering. En waar nodig, omdat nu eenmaal niet elke instantie of elk bedrijf (je) de financiële mogelijkheden heeft, moet dit (na een goede toetsing of het niet een zwak excuus is) worden vergoed door de overheid.
Wat het doel moet zijn is dat de onbalans in stagevergoeding wordt rechtgetrokken. Elke stagiaire moet minimaal dezelfde stagevergoeding krijgen! Er mag geen verschil zijn tussen MBO-HBO-Universitair, geen verschil tussen vrouwen en mannen, geen verschil tussen mensen met en zonder beperking, geen verschil tussen Industrie, Onderwijs en Cultuur sector. Elke student heeft haar/zijn waarde en verdient het om in te investeren voor de toekomst!
Ik roep alle politici, vakbonden, onderwijsinstellingen, werkgeversorganisaties en samenleving op om hier dit jaar nog regelgeving en afspraken over te maken.
En verder ben ik van mening dat de studenten die moesten deelnemen aan het Leenstelsel volledig gecompenseerd worden en dus met terugwerkende kracht, onder dezelfde voorwaarden als de huidige studenten, de basisbeurs en aanvullende beurs ontvangen.
Neem vrijblijvend contact op of vraag offerte aan